了。”
余小乐跑在路上想起以往不管遇到多难解决的事情都有人会帮助自己脱离险境,而今天老师李沐被缠住,也没有任何能帮助到自己的人——
“he aha kē te a e haere ai ana!”(有什么东西过来了!)
“kua kite ahau i teāhua o te aha o ngā kanohi e titiro ai ana ki a ātau”(我感觉到好像有好几双眼睛在盯着我们。)
“kāhore au ki te tihi o te whare ki te tiaki i te puhiko hiko, e tuanako kāore i te hua ko rawa”(我去楼顶上的电磁脉冲守着,希望不是最坏的结果。)